znajduje się w pracy, musi odpowiadać poru-szanej problematyce, inaczej narażasz się na zarzut, że praca jest nie na temat. Niech będzie w miarę krótki - będziesz wielokrotnie o niego pytany i powinieneś mieć szansę na jego zapamiętanie. Tytuł powinien przede wszyst-kim zachęcać do sięgnięcia i przeczytania takiej publikacji. Najprościej mówiąc – argumentować to uzasadniać. Umiejętność argumentowania własnego stanowiska jest jednym z wymogów stawianych przed autorami prac dyplomowych. Nie każdy typ tekstu naukowego wymaga od nas argumentowania w tym samym stopniu. Wymogi merytoryczne prac licencjackich czy magisterskich, takie jak określenie problemu Przypisy końcowe. Wstawianie przypisów końcowych jest identyczne jak w przypadku przypisów dolnych. Z karty Odwołania z grupy Przypisy dolne należy wybrać opcję Wstaw przypis końcowy (rys. 4). Identyczny efekt osiągnie się dzięki kombinacji klawiszy Alt + Ctrl + D. Rys. Pisząc prace licencjackie często decydujemy się na zacytowanie źródeł pochodzących z języka obcego. Dzieje się to przede wszystkim w momencie, gdy nie istnieją polskojęzyczne materiały, które posłużyłyby do stworzenia teoretycznego rozdziału prac licencjackich. Oczywiście, z cytowaniem dzieł obcojęzycznych w pracach 👉 Pobierz Przykładową Pracę Licencjacką i Planner Pisania https://magisterna5.pl/darmowe-materialy👉 Pomoc związana z formatowaniem pracy dyplomowej https: d. nie należy tworzyć przypisów do przypisów; e. w zależności od kontekstu w tekście głównym odsyłacz do przypisu stawia się przed wszystkimi znakami interpunkcyjnymi z wyjątkiem cudzysłowu, znaku zapytania i nawiasu; f. przy skracaniu przypisów należy stosować konsekwentnie w obrębie jednej pracy . Jak tworzyć przypisy tradycyjne? Mimo, że przypisy harwardzkie swego czasu zyskiwały coraz większą popularność, to jednak najczęściej stosowanym rodzajem odwołań bibliograficznych w pracach dyplomowych pozostały przypisy tradycyjne. Ich zadanie jest identyczne jak w przypadku przypisów harwardzkich. Zasadnicze różnice pojawiają się natomiast w ich formie oraz w sposobie wstawiania, który jest nieco bardziej wymagający. Tradycyjny system przypisów przewiduje umieszczanie odwołań bibliograficznych u dołu strony. Warto w tym miejscu podkreślić, że w niektórych wypadkach mogą one znajdować się również na końcu danego rozdziału lub całego tekstu. Omawiany rodzaj przypisów jest zwykle łączony z tekstem przy pomocy odnośników cyfrowych wykorzystujących kolejne cyfry arabskie. Oznacza to, że musimy umieścić tą samą cyfrę zarówno w tekście (na końcu myśli zaczerpniętej z określonej publikacji), jak i na dole strony, tuż przy odpowiednim przypisie bibliograficznym. Aby zaoszczędzić sobie czasu, do wstawiania takich przypisów możemy korzystać ze skrótu klawiszowego Alt + J. Bardziej szczegółowe zasady stosowania tego systemu przypisów będzie łatwiej wyjaśnić w oparciu o konkretne przykłady. Przedstawiają się one następująco: Pierwsza myśl lub pierwszy cytat zaczerpnięty z danego dzieła powinien zawierać kompletną informację bibliograficzną (a więc nazwisko autora, tytuł oraz miejsce i rok wydania publikacji). Jeśli zatem piszemy: Ocena sytuacji zawodowej kobiet zamężnych zależy także od czynników takich, jak specyfika wykonywanej pracy oraz poziom wykształcenia lub zamieszczamy cytat: „(…) ocena pozostaje w wyraźnym związku z takimi czynnikami jak poziom wykształcenia, charakter wykonywanej pracy a przede wszystkim wewnętrzne przeświadczenie o należnym miejscu kobiety w rodzinie i społeczeństwie” to pierwszy przypis na dole strony będzie miał taką postać: [1] F. Adamski, Rodzina nowego miasta: kierunki przemian w strukturze społeczno – moralnej rodziny nowohuckiej, Ośrodek Dokumentacji i Studiów Społecznych, Warszawa 1970, s. 61. Jeżeli powołujemy się na publikację, której pełny opis bibliograficzny został już podany na innej stronie (a więc powołujemy się na nią kolejny raz) nie trzeba ponownie umieszczać całej informacji bibliograficznej. Wystarczy jedynie podać nazwisko autora, pierwsze słowa tytułu, skrót „op. cit.” (łac. opus citatum) lub w wersji polskiej „dz. cyt.” (dzieło cytowane) i numer strony, na której znajduje się zaczerpnięta rzez nas myśl. Wówczas nasz przypis będzie wyglądał następująco: [1] F. Adamski, Rodzina nowego miasta…, op. cit., s. 61. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że niektórzy promotorzy w takiej sytuacji życzą sobie umieszczanie skrótu „op. cit.” z pominięciem pierwszych słów tytułu książki (F. Adamski, op. cit., s. 38) lub podawanie tylko początku tytułu bez skrótu „op. cit.” (F. Adamski, Rodzina…, s. 38). Jeżeli po raz kolejny powołujemy się na dane dzieło na tej samej stronie naszej pracy (a więc przypis do tego dzieła został już umieszczony w formie pełnego opisu lub w formie skróconej), to przypis drugiego odwołania będzie zawierał łacińskie słowo „Ibidem” lub polskie słowo „Tamże” oraz numer strony. Na przykład: [1] F. Adamski, Rodzina nowego miasta: kierunki przemian w strukturze społeczno-moralnej rodziny nowohuckiej, Ośrodek Dokumentacji i Studiów Społecznych, Warszawa 1970, s. 61. [2] Ibidem, s. 39-40. lub: [1] F. Adamski, Rodzina nowego miasta…, op. cit., s. 61. [2] Ibidem, s. 62. Stosując przypisy tradycyjne powinniśmy pamiętać, aby w całej pracy umieszczać skróty warto także w jednym języku. Musimy więc zdecydować się na język polski lub na język łaciński. Podobnie jak przypadku przypisów harwardzkich, do tradycyjnego systemu odwołań również należy dopasować bibliografię. W tym wypadku sprawa jest jednak całkiem prosta. Jedyną różnicą między bibliografią do przypisów harwardzkich i bibliografią do przypisów tradycyjnych jest miejsce daty wydania danego dzieła. W bibliografii tworzonej do systemu przypisów tradycyjnych powinna się ona bowiem znajdować na samym końcu informacji bibliograficznej. Tym samym opis bibliograficzny wygląda bardzo podobnie do pierwszego przypisu do danej publikacji. Oto przykłady: Adamski F., Rodzina nowego miasta: kierunki przemian w strukturze społeczno -moralnej rodziny nowohuckiej, Ośrodek Dokumentacji i Studiów Społecznych, Warszawa 1970. Molo B., Podstawowe pojęcia i kategorie międzynarodowych stosunków politycznych, [w:] Cziomer E. (red.), „Międzynarodowe stosunki polityczne”, Krakowska Szkoła Wyższa, Kraków 2008. Nie ulega najmniejszej wątpliwości fakt, iż stosowanie tradycyjnego sytemu przypisów w pracach dyplomowych jest troszkę bardziej skomplikowane niż korzystanie z przypisów harwardzkich. Nie należy się jednak zniechęcać. W tym wypadku sprawdza się bowiem stare powiedzenie, że trening czyni mistrza – po napisaniu kilku stron tekstu z pewnością „załapiemy” mechanizm sterujący wstawianiem tego rodzaju odwołań i będziemy je umieszczać niemal automatycznie. zapytał(a) o 23:33 PRZYPISY W PRACY LICENCJACKIEJ. Jak wyglądają przypisy w pracy licencjackiej? Czy jest to np. jakiś fragment kopiowany z książki i na końcu przypis, czy dany fragment książki musimy napisać tylko i wyłącznie swoimi słowami i na końcu przypis? Odpowiedzi EKSPERTnei odpowiedział(a) o 11:48 Może być cytowany, a może być parafrazowany. Tego pierwszego staramy się używać jak żadnej książki naukowej/podręcznika akademickiego nie czytałaś, że zadajesz takie pytanie? Czytałem, ale nigdy nie wiedziałem czy dany fragment jest żywcem przekopiowany z innej książki czy jest parafrazowany(bo nie zawsze jest napisane "zdaniem autora x" itp). Jeżli dajemy definicję to musi być ona w cudzysłowie ujęta? nei odpowiedział(a) o 14:23: Jeśli cos jest żywcem przekopiowane, to zapisane jest w cudzysłowie,: np: "Bla bla bla jestem cytatem". Więc musiałeś wiedzieć. To jest informacja z poziomu szkoły podstawowej, poczatku gimnazjum i w jakichkolwiek książkach przewijało się to setki razy na etapie szkoly. nei odpowiedział(a) o 14:23: Więc jeśli tego nie wiedziałeś, to musisz być po prostu idiotą. Innego wyjaśnienia nie ma. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Kilka przykładów jak zbudować poprawny przypis do pracy licencjackiej lub magisterskiej: 1. Książka: [1]. J. Kowalski, Pieśń o chorym rowerzyście, Warszawa 1998, s. 52-72. Artykuł w pracy zbiorowej: [2]. Z. Budryka , Kryteria ocen nauczycieli z perspektywy uczniów [w:] Jakość szkolnictwa polskiego, red. J. Łukasiewicz , Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2004, s. 235-243. Cytowanie tej samej pozycji kilka razy po sobie: [3]. A. Brzeziński, Akwarystyka, Warszawa 1998, s. 40-41. [4]. Ibidem, s. 50 Cytowanie tej samej pozycji, przedzielonej innymi przypisami: [5]. M. Warmiński, Zoologia – metodyka pracy z tygrysami, Warszawa 1998, s. 23 – 25. [6]. J. Wojnicki, Poczta Polska – monografia historyczna, Pułtusk 2003, s. 15. [7]. M. Warmiński, Zoologia…, op. cit., s. 45 – 58. 3. Strona internetowa: [8]. Oficjalna strona internetowa Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce, organizacji pożytku publicznego (dostęp 4. Artykuł z czasopisma: [9]. A. Tyburska, Nieletni sprawcy czynów karalnych, „Problemy opiekuńczo – wychowawcze”, 1999, nr 10, s. 5-7. 3. Akt prawny: [10]. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. ( nr 78, poz. 483). [11]. Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, ( nr 46, poz. 499 ze zm.). [12]. Art. 23 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o referendum ogólnokrajowym ( nr 57, poz. 507 ze zm.). Cytowanie tego samego aktu kilka razy po sobie: [13]. Art. 23 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o referendum ogólnokrajowym ( nr 57, poz. 507 ze zm.). [14]. Art. 37 ibidem. Dokument elektroniczny: [definicja dokumentu elektronicznego według art. 3 pkt 2 ustawy z 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (DzU z 2005 r. nr 64, poz. 565 z późn. zm.)]dokument elektroniczny musi spełnić cztery warunki: – być zbiorem danych, – stanowić odrębną całość znaczeniową, – mieć określoną strukturę wewnętrzną oraz – być zapisanym na jakimkolwiek informatycznym nośniku danych [15]. [ L. V. Smith., A dictionary of Cloud McKenzie, Cardiff 1998. Ostatnia aktualizacja 5 grudnia 2021 Jak robić przypisy? Schematy i przykłady przypisów. Sam konkret, dzięki któremu zrobisz szybko przypisy w swojej pracy licencjackiej i magisterskiej. Nie mam czasu czytać! Potrzebuję szybkiej pomocy z pisaniem pracy dyplomowej!!! Kliknij i zobacz, co mogę Ci zaoferować –> Zobacz, jak mogę pomóc z Twoją pracą licencjacką –> Pobierz przykładową pracę licencjacką –> Gotowe bibliografie z 18 kierunkówW artykule: Przypisy w pracy licencjackiej i magisterskiej» przedstawiłem Ci całą teorię na temat przypisów. Teraz czas na praktykę. Pokażę Ci konkretne schematy tworzenia przypisów i ich przykłady. Tak więc nie przedłużając – zaczynajmy! Jak robić przypisy w pracy dyplomowej? 1. Przypis z książki, inaczej z opracowania zwartego Jak robić przypisy? Inicjał imienia autora. Nazwisko autora, Tytuł książki kursywą, Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona. Przykład przypisu z książki: R. Beaglehole, Podstawy epidemiologii, Wydawnictwo Instytutu Medycyny Pracy, Łódź 2002, s. 63. 2. Przypisy do artykułu/rozdziału danego autora w opracowaniu zbiorowym Jak robić przypisy? Inicjał imienia autora. Nazwisko autora, Tytuł artykułu/rozdziału kursywą, [w:], Tytuł opracowania zbiorowego kursywą, Inicjał imienia redaktora, Nazwisko redaktora (red.), Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona. Przykład przypisu z opracowania zbiorowego: M. Wiśniewski, Umieralność przedwczesna [w:], Zdrowie Publiczne, J. Kowalski (red.), Wydawnictwo Via Medica, Kraków 2008, s. 32. 3. Przypisy do książki lub artykułu mającego więcej niż 3 autorów Jak robić przypisy? Inicjał imienia pierwszego autora. Nazwisko pierwszego autora i in., Tytuł książki kursywą, Wydawnictwo, Miejsce i rok wydania, strona. Przykład przypisu: R. Kordek i in., Onkologia podręcznik dla studentów i lekarzy, Via Medica, Gdańsk, 2004, s. 32. 4. Przypisy do artykułu w czasopiśmie naukowym Jak robić przypisy? Inicjał imienia autora. Nazwisko autora, Tytuł artykułu kursywą, „Nazwa czasopisma ujęta w cudzysłów”, rok wydania, numer czasopisma w danym roku (numer czasopisma w ogóle), strona. Przykład przypisu do artykułu w czasopiśmie naukowym: W. Wróblewska, Zgony możliwe do uniknięcia – Opis koncepcji oraz wynik analizy dla Polski, „Studia Demograficzne”, 2012, nr 1(161), s. 42. 5. Przypisy do aktów prawnych Jak robić przypisy? Rodzaj aktu prawnego, data uchwalenia, tytuł, (dokładny numer z dziennika ustaw i pozycja). Przykład przypisu (akt prawny bez nowelizacji): Ustawa z dnia 11 września 2015 roku o zdrowiu publicznym, (Dz. U. 2015 poz. 1916). Przykład przypisu (akt prawny z nowelizacją): Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U. z 1997 r. Nr 78poz. 483 z późn. zm.). 6. Przypisy do źródeł internetowych Jak robić przypisy? Inicjał imienia autora. Nazwisko autora, Tytuł artykułu kursywą, adres strony, [data dostępu]. Przykład przypisu M. Kowalski, Nowotwory w Polsce, [dostęp: 7. Przypisy do przedruków (cytowanie źródła „z drugiej ręki”) Jak robić przypisy? Opis dzieła pierwotnego. Cyt. za: Opis źródła, z którego bezpośrednio korzystano. Przykład przypisu do przedruku: P. Shoemaker, T. Vos, Gatekeeping Theory, Routledge, New York, NY 2009. Cyt. za: M. Szpunar, Wokół koncepcji gatekeepingu. Od gatekeepingu tradycyjnego do technologicznego, [w:] Idee i myśliciele. Medialne i społeczne aspekty filozofii, red. Fiut, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne AGH im. S. Staszica, Kraków 2005, s. 59. 8. Przypisy do wywiadów Wzór przypisu Dane osoby, z którą prowadzony jest wywiad, (dane redaktora prowadzącego rozmowę), Tytuł artykułu kursywą, „Nazwa czasopisma ujęta w cudzysłów”, rok wydania, numer czasopisma, strona. Przykład przypisu M. Stachurski (w rozmowie z Ł. Filipkowiczem), Zgony możliwe do uniknięcia – Opis koncepcji oraz wynik analizy dla Polski, „Studia Demograficzne”, 2012, nr 1(161), s. 42. 9. Przypisy do YouTube’a (lub innego portalu z filmami, z którego korzystałeś) Wzór przypisu Inicjał imienia autora, Nazwisko autora, Tytuł filmu kursywą, adres strony, [data dostępu], czas nagrania. Przykład przypisu M. Kowalski, Nowotwory w Polsce, [dostęp: 20:15-23:15. 10. Przypisy do innych źródeł, z których korzystałeś Nie ma określonego sposobu zapisu! Przykłady przypisów: Dane własne firmy XYZ. Materiały uzyskane z firmy X. Materiały własne Domu Kultury w miejscowości X. Informacje uzyskane w Urzędzie Gminy Łososina Dolna. Prospekt Emisyjny Spółki XYZ Jak robić przypisy do tego samego źródła kilka razy po sobie? Wzór przypisu: Ibidem, s. 32. Tamże, s. 32. Przykład przypisu (Ibidem): R. Beaglehole, Podstawy epidemiologii, Wydawnictwo Instytutu Medycyny Pracy, Łódź 2002, s. 63. Ibidem, s. 32. Przykład przypisu (Tamże): R. Beaglehole, Podstawy epidemiologii, Wydawnictwo Instytutu Medycyny Pracy, Łódź 2002, s. 63. Tamże, s. 32. Jak cytować to samo źródło po raz kolejny w pracy, ale nie po sobie? Wzór przypisu: Inicjał imienia autora. nazwisko autora, Początek tytułu…..,op. cit., s. 47. Inicjał imienia autora. nazwisko autora, Początek tytułu…..,dz. cyt., s. 47. Przykład przypisu (op. cit.) W. Wróblewska, Zgony możliwe do uniknięcia…, op. cit., s. 47. Przykład przypisu (dz. cyt.) W. Wróblewska, Zgony możliwe do uniknięcia…, dz. cyt., s. 47. Skróty bibliograficzne stosowane w przypisach Poniżej podaję najczęściej stosowane skróty w przypisach. Nie musisz ich znać na pamięć. Przydadzą Ci się podczas przygotowywania własnych, a także przy „odszyfrowywaniu” cudzych przypisów. (opr.) – opracowujący, czyli osoba, która była odpowiedzialna za opracowanie danego materiału lub publikacji; (rec.) – recenzent, tzn. osoba recenzująca daną publikacje, dany materiał; (red.) – redaktor lub praca pod redakcją; art. cyt. – artykuł cytowany (czasopisma, artykuły w pracy zbiorowej); [ – brak informacji o miejscu i roku wydania; [ – brak informacji o miejscu wydania; [ – brak informacji o roku wydania; cyt. za: – cytuje za:, cytat za:; dz. cyt. – dzieło cytowane (monografie, prace zbiorowe jako całość, zbiory dokumentów); i in. – i inni (autorzy), pozostali, niewymienieni z nazwiska autorzy danej pracy; mps – druk na prawie maszynopisu; ost. zm – ostatnia zmiana; por. – porównaj (w przypadku polemiki lub parafrazowania); poz. – pozycja (np. w Dzienniku Ustaw); przekł. – przekład (tłumaczenie); t. – tom cytowanej pozycji; – tekst jednolity; tłum. – praca w tłumaczeniu (kto jest tłumaczem); wyd. – numer wydania (np. wyd. III); Wyd. – wydawnictwo (z wielkiej litery); z. – zeszyt; z późn. zm. – z późniejszymi zmianami; zob. także – zobacz także (w przypadku przypisu odsyłającego, czasami – dygresyjnego); zob. – zobacz (w przypadku przypisu odsyłającego, czasami – dygresyjnego). Jak robić przypisy podsumowanie To tyle na temat robienia przypisów w pracy dyplomowej. Każdy przypis w swojej pracy musisz przejrzeć i jeżeli trzeba, to poprawić według przedstawionych schematów. Nie ma drogi na skróty, musisz to zrobić skrupulatnie i rzetelnie. Błędy w przypisach od razu rzucają się w oczy i zostaną wyłapane przez promotora i recenzenta. To także najlepszy powód do obniżenia Twojej oceny. Zrobiłem przypisy w swojej pracy dyplomowej. Co dalej? Naucz się pisać bez plagiatu. Sprawdź kurs online: –> Piszę Bez Plagiatu. Kompleksowy kurs pisania prac Zobacz, jakie materiały mogę Ci jeszcze zaproponować: –> Sklep Magistra na 5 Przygotuj metodologię i rozdział badawczy: –> Jak napisać rozdział metodologiczny w pracy licencjackiej i magisterskiej? –> Jak napisać rozdział badawczy w pracy licencjackiej i magisterskiej? Dopracuj formatowanie techniczne swojej pracy: –> Formatowanie pracy dyplomowej. 17 najważniejszych elementów Wielka prośba Uważasz powyższy wpis za przydatny? Pomogłem Ci? Pomóż mi dotrzeć do innych osób, którym ta wiedza także może pomóc. Jak to zrobić? 1. Kliknij poniżej polub i udostępnij na FB 👍📣 2. Podeślij znajomemu link mailem lub na Messengerze 📧 3. Będzie mi bardzo miło, jak zostawisz komentarz poniżej ⬇⬇ Nie zapomnij o prezencie! Rysunki i tabele Prace licencjackie Możliwość komentowania Rysunki i tabele została wyłączona Posted on 19 września 20122 grudnia 2020 Jak prawidłowo podpisać rysunki oraz tabele w pracy licencjackiej? Bardzo często w treści pracy licencjackiej będzie trzeba umieścić tabelę lub też rysunek, które mają nam zobrazować to co przekazujemy w treści naszej pracy licencjackiej. Trzeba wówczas pamiętać, że umieszczenie takiego elementu w treści, wiąże się z określonymi wymogami jakie muszą one spełnić. Po pierwsze rysunek lub tabela musi się znaleźć możliwie jak najbliżej treści, które będzie obrazowało. Nie jest dopuszczalne umieszczenie takiej tabeli lub rysunku na długo przed lub dużo później niż to wynika z treści. Wyjątkiem jest umieszczenie ich w formie załącznika do treści. Numeracja tabel i rysunków Tabele i rysunki powinny mieć swoją numerację. Większość źródeł zaleca używanie przy oznaczeniu cyfr arabskich poprzedzonych skrótem oznaczającym z czym mamy do czynienia - czy to tabela - a więc oznaczenia „Tab.” lub „Tabela” w przypadku tabel, a w przypadku rysunku odpowiednio „Rys.” lub „Rysunek.”. Po tym oznaczeniu występują oznaczenia cyfrowe, przy czym w pierwsza cyfra jest oznaczeniem rozdziału w którym element występuje, a kolejna oddzielona kropką jest numerem tabeli lub rysunku. Tak więc oznaczenie „ oznacza drugą tabelę znajdującą się w rozdziale trzecim. Automatyczne spisy Istotnym elementem jakie mają prace licencjackie są spisy tabel oraz rysunków. Można je wykonać ręcznie jednak jest to dość żmudne zajęcie, szczególnie jeśli nasza praca licencjacka jest wypełniona takimi elementami. Wówczas do pomocy przychodzi program Word, który pozwala na automatyczne tworzenie spisów tabel i rysunków. Taka opcja jest dostępna w zakładce wstaw, polecenie odwołanie, a następnie polecenie indeksy i spisy. Również podobny sposób można automatycznie dokonać podpisania użytych w treści pracy licencjackiej tabel oraz rysunków.

jak tworzyć przypisy w pracy licencjackiej